Psikolojik Baskıyı Çekmek Zorunda Mıyız?
6361 görüntülenme
Son yıllarda çalışma hayatımızın her bir noktasında hissettiğimiz mobbing hakkında yine birkaç kelam etmek istiyorum. Daha önce mobbing ile ilgili bir foruma katılmıştım ve forumda edinmiş olduğum bilgileri sizlere yazmıştım. Bu yazımda tekrar mobbingten bahsedeceğim ama aynı şeylerden bahsetmeyeceğim tabiki de.
Detaylı anlatıma geçmeden önce tekrardan bu konuya değinme nedenimden kısaca bahsedeyim ve devamında konuya giriş yapalım. Eve gidiş yolumun uzunca saatler sürmesi nedeniyle ya kitap okuyorum ya radyo dinliyorum ya da videolar izliyorum. Her neyse o arayı değerlendiriyorum işte.
O gün de yine bir radyo programını dinliyorum. Dinlediğim program her gün farklı konuların, olayların ve yorumların paylaşıldığı bir radyo programı. İsimli veya isimsiz birçok olay paylaşılıyor.
Geçen gün de yine herkesin yaşadığı olayların mesaj atıldığı ve anlatıldığı bir gün. O an paylaşılan bir mesaj İK cı olarak ilgimi çekti.
Şöyle ki; mesajı ileten kişi banka sektöründe olması nedeniyle isminin paylaşılmasını istemedi ve programcıya ilettiği olay şu:
''Ben bir bankacıyım ve bilirsiniz ki bankacılık sektöründe insanlar çok kolay harcanır.'' diye başlayan bir mesajı var. Şimdi tam olarak yazdıklarını hatırlamıyorum ve yanlış cümleler kurmamak adına aklımda kalanları size özet geçmek istiyorum. Bu kişiye bir sabah istifa dilekçesi gönderiyorlar ve işten çıkarıyorlar. O zamanda babası ameliyat olacak ve mutlaka çalışması, para kazanması gerekiyor. Çünkü diğer türlü babasının hiçbir hastane masraflarını karşılayamayacak. Anlayacağınız bir ay bile çalışmaması demek babasının sağlık bakımının aksaması demek olacak. Ama tabii bu durum işten çıkarılmaması için bir neden olmuyor ve işten çıkartılıyor. Kişinin başka bir bankanın genel müdürlüğünde eski çalıştığı yerde daha önce müdürü olan tanıdığı var ve hemen kendisini arayıp durumu anlatıyor, akabinde o bankanın genel müdürlüğünde işe başlıyor. Buraya kadar her şey çok güzel değil mi, zor durumunda yardımcı olmuş ve kişinin sıkıntısı hal olmuş. Daha sonra işe alınmasına aracı olan müdürü (tabii şu an ki yerde pozisyonu çok iyi ama o ünvanı hatırlayamıyorum) ile kişi ailecek görüşmeye başlıyorlar. -Müdür evli ve çocuğu var- Böylece aile dostu olup çıkıyorlar. Ama ilerleyen zamanlar da müdürü kişiye özel ilgi duyduğu mesajlar atmaya başlamış. ''Seni görmesem özlüyorum, seni her gördüğümde sarılasım var, sen hep yanımda ol.'' gibi gibi. Tabii ilk zamanlar attığı mesajlardan kişi pek yakıştıramıyor, anlamamazlığa veriyor. Çünkü adam evli, çocuğu var ve ailecek görüşüp, anlaştıkları insanlar. Bu durum gün geçtikçe artmaya başlamış. İşe mecbur olan kişi bu adama hiç cevap atmasa da çekmek zorunda kaldığı için her gün üzülüyor ve ne yapacağını bilemiyor. Neyse işin detayı böyle.
Aslında baktığınız zaman çok çözüm yolu var diyebilirsiniz. Üst mercilere kadar şikayet etmesi, dava açması sonuçta elinde mesajlar var. Ama şöyle bir konu da var bu kişinin bir ay bile işsiz kalmaması lazım ve iş hayatı küçük bir dünya hiç beklemediğiniz bir an da bilmem kimin tanıdığı sizin bir yerden tanıdığınız çıkıyor ve kötü referans olması, yalan yanlış şeyler ile sizin o işe girmenize engel olabiliyor. Şikayet edemez de çünkü gidip şikayet etse, mesajları gösterse kendisinin suçlanacağını ve bir şekilde o adamın aklanacağını kendisinin aynı dakika da işsiz kalacağını biliyor.
Ve bu yüzden bu psikolojik baskıyı, bir kadın olduğu için çekmek zorunda. O adamı tanıdığı, işe alındığı için mobbing-psikolojik baski-sedolinka-comsusmak zorunda kalıyor. Kadınların iş hayatında var olması için her ne kadar bir şeyler yapılıyor gibi görünse de bu tip durumlar da yok değil. Sen kadınsın anne olacaksın işe alınmazsın, sen kadınsın evine bakmak, eşine hürmet etmek zorundasın, sen kadınsın ağrın sızın olur utandığın için işinin başında acı çeksen de durmak zorundasın ve sen yine kadınsın ki işsiz kalmamak ve bakman gereken bir ailen olduğu için bu tip insanlara susmak zorundasın.
Bu durum karşısında "empati" kurarak yorumladım ve o an içimde hissettiğim acıyı burada tarif etmem çok zor. Programda hemen tavsiye verenler de oldu ama hiçbiri kızı mutlu sona değil tam tersi etiketlenebileceği bir sonuca ulaştırıyordu. Umarım ki bu psikolojik baskıyı daha fazla çekmeden her şey yoluna girer.
Siz olsaydınız nasıl bir çözüm yoluna giderdiniz?
Kadınların kadın gibi var olduğu güzel bir çalışma hayatı dilerim.
17/01/2019