İK Blog Yazıları

"O gün kıyafeti uygun olmadığı için mülakata gelmek istemeyen adaylar da tanıdım, hızmasını çıkartmasını istediğim için iş teklifini kabul etmeyenleri de..."

Bir iş yerinde çalışan insanlar aynılaşmaya başladılarsa orada durağanlık, verimsizlik ve sürü psikolojisi söz konusudur. Çok sesli müzikte de durum aynıdır...

Bundan 8 sene önceydi çok gencim, çok acemiyim çalıştığım şirketlerin birinde üretimde çalışan genç bir çalışanımız hayatını kaybetmişti. Olayın acısı biraz hafifleyince hakedişlerini hesaplamaya başlamıştım.

Eğitimlerimde sıkça şu soruyu sorarım: Maaşınızı kim veriyor? Organizasyon şekline bağlı olarak yanıtlar farklılık gösterse de genelde pek çoğu patron şemsiyesi altında toplanır.

Benim burada cevap aradığım temel soru, eşit şartlar altındaki kadın ve erkeklerin mutluluk düzeylerine ilişkin. Örneğin bir holdingin merkezinde benzer işler yapan çalışanlara uygulanacak bir anket bu soruya cevap olabilir.

Son dönemlerde hepimizin bildiği üzere zaman herkes için çok değerli, işyerinde ve iş dışında sürekli birşeyleri yetiştirmeye çalışıyoruz. Acaba gerçekten zamanı yeterince doğru kullanabiliyor muyuz?

Her ne kadar son zamanlarda pozitif ayrımcılık şeklinde kadınların iş hayatında karşılaştıkları zorluklar azalmaya başlamış gibi görünse de yapılan bir araştırma aslında çok da büyük bir değişikliğin yaşanmadığını ortaya koyuyor.

Çalışanlar bir işletmenin en değerli varlığıdır”. Bu önermeye her zaman inandım. Belki tüm akademik yaşantım bu önerme üzerine yaptığım konuşmalarla geçti. Karşımdakileri zaman zaman ikna etmeyi başardım.